Een bericht uit Suriname

Fawaka? (Hoe gaat het?) Ai go boeng (het gaat goed)

Dit zijn ongeveer de enige Surinaamse zinnetjes die ik ken. Ondertussen herken ik al wel wat meer woorden maar het zelf spreken in nog erg lastig, haha.

Al ik weet niet hoeveel maanden niets geschreven. Want ja, ik woon en werk hier nu gewoon. Het is nu mijn leven hier, jullie houden tenslotte ook geen blog bij van hoe jullie werkweek eruit ziet. Maar ik vond het nu toch maar weer eens tijd om jullie een beetje op de hoogte te brengen.

Ik had begin april twee weken paasvakantie, heerlijk. Mijn ouders zijn 30 maart aangekomen in Suriname en zijn 20 april weer terug gevlogen. Het waren drie fantastische weken. Super leuk om hun eindelijk alles te laten zien hier, zodat zij een idee kregen waarom ik het hier zo naar mijn zin heb. Volgens mij is het goed gelukt.

Ik had ze 6 maanden niet gezien, maar gek genoeg was er niets veranderd en leek het als de dag van gister dat ik ze gedag zwaaide. Goed teken eigenlijk, hoe ver weg je ook bent de band tussen papa, mama en mij blijft altijd hetzelfde, mooie ontdekking :)

Maar goed, wat hebben wij die drie weken veel gedaan. De eerste paar dagen toen ze er waren moest ik nog naar school. Gelukkig heb ik natuurlijk een hele leuke vriend die toevallig ook nog gids is, dus Fred heeft hen de eerste dag op ‘sleeptouw’ genomen. Lekker wezen fietsen naar de overkant van de Suriname rivier. Daar zijn zij naar Fort Nieuw Amsterdam geweest.

Verder was het die week een beetje acclimatiseren, rustig aan doen, chillen bij het zwembad met voor mama een cocktail en voor papa een Surinaams Parbo biertje.

Die week hebben wij ook nog een boottochtje gemaakt om dolfijnen te spotten, het duurde even maar wat hebben we er veel gezien. Ze blijven mooi om in het wild te zien.

De tweede week hadden we een druk programma. Eerst 4 dagen naar Apiapaati waar de  vader van Fred woont. Mijn ouders de ouders van Fred ontmoet, ze vonden het maar al te leuk dat ze er waren en kregen allemaal traditionele doeken. Dit als gebaar dat ze het leuk vonden dat Fred en ik samen zijn.

Daar super leuke dagen gehad, van jungletocht naar de ananasberg, van helpen met cassave plukken (kostgrondje van Fred zijn moeder) tot een dorpswandeling, van genieten in een natuurlijk jacuzzi tot het avontuur bij de Gran Dan (heftige stroomversnelling om met een band af te gaan en in te springen). Het waren 4 super dagen en mijn ouders hebben enorm genoten.
 
Maar na deze vier mooie dagen gingen wij meteen door naar de Fredberg (Fred heeft deze berg zelf ontdekt, vandaar de naam). Dit was een echte back to basic trip en te leuk dat mijn ouders dit ook gewoon wilde doen. Eerste nacht hebben wij bij het basis kamp geslapen, in hangmatten. Fred en zijn broertje Stanley gingen meteen het kamp netjes maken en begonnen met koken. Met een mooie sterrenhemel en geluiden van allerlei dieren zijn wij in slaap gevallen.

De volgende ochtend hebben wij ons klaar gemaakt om de Fredberg te gaan beklimmen. Met verschillende tussenstops hebben wij er denk ik zo 3 uur over gedaan. Helemaal leuk want onderweg ziet Fred allerlei dieren, apen, kikkers, vogels.

Bovenop de berg aangekomen hebben wij eerst van de twee uitzicht punten genoten, uitzicht over de gehele jungle met als achtergrond geluid het gebrul van de brulapen.

Toen de hangmatten opgehangen en even gechilled. Wanneer de zon ging zakken hadden wij een geweldig mooi uitzicht met een lucht zo mooi door de ondergaande zon, geweldig, wat een plaatje.

De derde dag hebben wij de terug weg ingezet en ondertussen nog gestopt om rotshanen te spotten, vrouwtjes hebben een mooie vel oranje kleur, de mannetjes zijn minder mooi namelijk bruin. Helaas waren alleen de mannetjes actief op dat moment.

Beneden aangekomen al onze spullen verzameld en zijn wij terug naar Paramaribo gereden.

Even twee dagen rust en toen gingen we door naar een eendaagse trip: Brownsberg.
Je gaat eigenlijk met de auto helemaal de berg op en dan heb je een mooi uitzicht. Vervolgens loop je eigenlijk de berg af naar de Irene- en Leo waterval. Deze trip hadden wij ook met Laura en haar tantes gedaan.

Aan het einde van de drie weken zijn wij nog naar Galibi geweest. Eerst met de bus naar Albina gereden (ongeveer 3 uur rijden vanaf Paramaribo). Daar in een bootje gestapt en naar de overkant gevaren waar Frans Guyana zich bevindt. Daar even rondgelopen, wat overigens niet echt bijzonder was, maar goed. Toen een helse boottocht gemaakt naar Galibi van ruim een uur. Waarom was het zo’n helse tocht, omdat je gewoon zeiknat werd. Het leek wel of er elke keer een emmer water over je heen werd gegooid, we waren echt helemaal doorweekt. Aangekomen even niks gedaan, ’s avonds lekker gegeten en toen het donker was op zoek gegaan naar de zeeschildpadden. Die hadden wij al snel gevonden, één was net klaar en die ging zijn gat met eieren dichtmaken, de andere was net begonnen. Wij konden heel goed zien hoe zij de eieren in de zelfgemaakte kuil liet vallen, heel gaaf om te zien. We hebben er ook nog een weer terug de zee in zien gaan, mooi om te zien.

De laatste dag van mijn ouders hebben zijn lekker ontbeten in een hotel, want ik moest die dag weer beginnen met werken. Fred had mij na mijn werk opgehaald en toen zijn wij meteen doorgereden naar Zanderij.

Daar waren Laura en haar tantes ook dus toen nog even met z’n alle de laatste (voor hun) Parbootjes gedronken. Het afscheid was daar, voor mij viel het erg mee. Ik weet dat ik het hier heel leuk heb dus was het voor mij wat makkelijker. Mama had het toch wat lastiger, snap ik ook wel want ja ze moest weer 5 maanden zonder zo’n leuke dochter, haha!
Maar het waren drie superrr leuke weken waar we veel hebben gedaan en mooie plekjes van Suriname hebben gezien. En het natuurlijk heel leuk was om gewoon weer even je ouders om je heen te hebben.

Daarna begon mijn ‘eigen, normale’ leventje weer. Gewoon weer 5 dagen per week werken. Wat overigens nog steeds super goed bevalt. Ik heb groep 3/4 met 13 kinderen in de klas. In het begin van het schooljaar was het allemaal erg zoeken, maar nu gaat het mij allemaal wel heel goed af. Ook heb ik heel veel hulp gehad van mijn LIO stagiaire (laatste jaar pabo) Pieter. Hin kwam drie keer per week en heeft in de laatste periode de klas helemaal gedraaid, waardoor ik tijd had voor extra taken. Tevens had ik nog een onderwijsassistent Elise die ook heeft gezorgd voor een helpende hand voor mij maar vooral voor de kinderen, wat een luxe was dat!

Mijn leven in Suriname bevalt zo goed dat ik heb besloten om sowieso nog een schooljaar te blijven. In september kom ik voor 3/3,5 week naar Nederland voor vakantie en dan vlieg ik eind september weer terug voor een jaar!
Super gek dat ik het hier gewoon zoooo leuk heb dat ik gewoon nog een jaar blijf.

Ik hoor mensen denken, huh ANOUK? Jij zal toch nooit uit Kortenhoef vertrekken, haha dus wel!! :)
 

Niet alleen het land en het werk maakt dat ik het hier zo leuk heb, maar natuurlijk ook mijn lieve vriend Fred. Wat hebben wij het leuk samen. Ook al is hij veel weg voor trips, de momenten dat hij er is, is gewoon super leuk en doen wij veel leuke dingen samen. Genieten dus. Om ook een vakantie echt samen te hebben, want hij gaat niet mee naar Nederland, hebben wij nog even een weekje Curaçao geboekt. Alleen maar zon, zee en strand, heerlijk, kan niet wachten.

 
Lieve mensen, na het lezen van mijn verhalen, het zien van foto’s op facebook maak ik jullie natuurlijk heel erg jaloers. Dus schroom je niet om gewoon even flink te sparen en mij op te komen zoeken én te genieten van het mooie Suriname! Hahaha :) Hoe leuk zal dat zijn!!


Liefs uit Suriname,

Xx Anouk